2-5-3 احیاء کاتالیست
سازنده کاتالیست دمای مورد نیازبرای فاز احیا را مشخص می کند. دمای بخار نباید از دمای کاتالیست و تقریبا C150 بیشتر شود و شدت جریان برای حفظ بستر کاتالیست در دمایزC ْ 380 تا Cْ 400 ،در همه ی قسمتهای راکتور کنترل می شود.
اتصالات زیر فراهم شده است برای :
– تزریق نیتروژن در حین فاز گرمایی احیا(Regeneration )
– تزریق بخار در حین فاز عریان سازی (Stripping )
– تزریق هوا در حین فاز اشتعال ( مقدار کمی هوا باید به جریان بخار برای نگهداشتن کاتالیست در دمای بالا تزریق شود).
– هیدروژن در حین فاز احیا( Reduction ) کاتالیست
بعد از احیا، بخار توسط لوله ی مخلوط کردن بخار LP ، تحت دمای کنترل شده سرد میشود.
توجه: این بسیار مهم است و توجه شود که سرد کردن بخار به روش مخلوط کردن نسبت به سرد کردن در مبدل ترجیح داده میشودزیرا با توجه به دمای بالای گاز، ممکن است که باعث آسیب دیدن تیوب های مبدل شود.
جریان بخار با دمای Cْ 200 به Knock-Out درام گاز های حاصل از احیا راکتورها ( راه اندازی شده در فشار 0.05mbarg) فرستاده میشود. جائیکه آب برای سرد کردن بخار تزریق مـــیشود(D-412).
میعان/ آب حاصل برای تصفیه فرستاده میشود.
آرایش مسیر های تزریق سیالات مختلف ( بخار، هوا، هیدرو کربن ها) استفاده شده در حین Regenration،Reduction و مراحل سرد کردن بطریقی است که همه خطرات از دست دادن عملیات از بین رفته است. یعنی برای این مسیر ها از اسپولهایی استفاده میکنندکه قابل جابجایی هستند بدین معنی که برای تزریق یک سیال مسیر آن را متصل می کنند و پس از پایان کار آن را باز میکند واین باعث اجتناب از اشتباه میشود، برای مثال تزریق همزمان هوا و هیدرو کربن غیر ممکن است.
شکل2-1. فرایند بخش دی اتانایزر
هدف مطالعه
1–4–1. هدف آرمانی
تدوین و ارائه برنامه مدیریت بازرسی با استفاده از مدل بازرسی بر مبنای ریسک در صنعت پتروشیمی
1–4–2. اهداف ویژه
1–5. هدف کاربردی
ارائه دستورالعمل موثر و قابل اجرا برای استقرار سیستم مدیریت و بازرسی بر مبنای ریسک
درباره این سایت